Ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου και πίνοντας τον καθημερινό μου καφέ ρουτίνιαζα χαζεύοντας τα νέα και τις ειδήσεις της ημέρας στον υπολογιστή μου.. Περίεργες αντιδράσεις και συμπεριφορές της σημερινής νεολαίας που δεν μπορώ να συλλάβω, να κατανοήσω, να αφουγκραστώ..Κι όμως θα μου πεις μα είσαι τόσο μεγάλη που δεν μπορείς πια να μπεις στο πετσί της νεολαίας? Να νοιώσεις τον παλμό της? Δεν έχουν περάσει δα και τόσα χρόνια που ήσουν και συ στη θέση τους, πήγαινες στο σχολείο και απο φροντιστήριο σε φροντιστήριο..Δεν έχουν περάσει και τόσα χρόνια από τότε που οι ελευθέριες σου ήταν μηδαμινές και το χαρτζιλίκι σου πενιχρό για να πραγματοποιήσεις όλες σου τις επιθυμίες.Η καταπίεση μεγάλη.. μα η οργή για επανάσταση ακόμα μεγαλύτερη...Κι όμως.. πέρασαν τόσο λίγα χρόνια και παρ'ολ'αυτά οι νέοι μου μοιάζουν στην καλύτερη των περιπτώσεων σαν εξωγήινοι..Σ'εμένα... που σε μια συντηρητική πόλη των 100.000 ανθρώπων νόμιζα πως έκανα την επανάσταση μου κάποια βράδια κοροϊδεύοντας τους μεγαλύτερους ανθρώπους σε ηλικία κρατώντας ένα τσιγάρο στο χέρι...Μα δεν ήξερα ότι εκείνη την στιγμή κορόιδευα εμένα...Σόνια Ζ.
Το μεσημεράκι θα ανέβουν τα πονταρίσματα μας καλό Σαββατοκύριακο..
Skype:BetsLoader
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου